به کار گیری
از بتائین در آبزیان بتائین
بتائین یا این که تری متیل گلیسین یک ادغام آمونیوم چهار وجهی می باشد که اولین توشه در چغندر قند کشف شد . بتائین ماده ای هست سپید رنگ وگرانوله که یکی از متابولیتهای کولین می باشد و به تیتر یک گروه متیل دهنده عمل مینماید . البته بایستی اعتنا داشت که بتائین تنها ترکیبی می باشد که بطور بی واسطه به عنوان دهنده گروه متیل در چرخه انتقال این مجموعه در کبد دخالت داراست به همین عامل بازده کلیدی آن بخش اعظم از کولین میباشد و یک عدد از مواد موجود در چرخه هائی میباشد که هموسیستئین را به ال- متیونین تبدیل می کند . یکی از کلیدی ترین قسمتهای این چرخه بوسیله آنزیم متیونین سنتاز کاتالیز گردیده و از متیلکوبالامین به عنوان کوفاکتور و ۵- متیلتتراهیدروفولات به عنوان کوسوبسترا به کارگیری مینماید . علاوه براین بتائین نقش لیپوتروپیک و حفظ از کبد را نیز برعهده داراست . مواد لیپوتروپیک موادی هستند که از ذخیره چربی در کبد پرهیز کرده و موجب ارتقاء سرعت حذف آن از کبد می گردند .
همچنین ازتجمع چربی در بافتها نیز پرهیز میکنند . چگونگی تجزیه چربیها استئوتوزیس نامیده میشود . بتائین ، کولین و ال- متیونین از گزاره موادی هستند که استئوتوزیس کبدی را در حیوانات زمینه تست تغییر تحول ارائه میکنند . بنظر می رسد کار لیپوتروپیکی این مواد ناشی از ترانس متیلاسیون و اس- آدنوزیل متیونین می باشد . اس- آدنوزیل متیونین در بسیاری از واکنشهای بیوشیمیائی که موجب افزایش سالمی کبد می گردد، از جمله نقش آن در فسفولیپیدها، دخالت می کند . اس- آدنوزیل متیونین از بتائین از روش انتقال گروه متیل در بین بتائین و هموسیستئین بدست میآید بطوری که ابتدا با انتقال گروه متیل از متیونین به هموسیستئین ، ال- متیونین تشکیل شده و سپس این ماده به اس- آدنوزیل متیونین تبدیل میگردد . تبدیل کولین به بتائین نیز به واسطه کار دوآنزیم کولین دهیدوژناز و بتائین آلدئید دهیدروژناز انجام می‌گیرد وسپس از طریق یک جفت عکس العمل ترانس متیلاسیون تیم متیل در کولین به تیتر یک مجموعه متیلی در اس آدنوزیل متیونین جایگزین میشود . همینطور معین گردیده میباشد که بتائین کبد حیوان‌ها قضیه تست را در برابر سموم کبدی مانند اتانول و کربن تتراکلراید مراقبت مینماید .
نقش محافظتی بتائین در زمینه کبد هم احتمالا از روش ایجاد اس آدنوزیل ذکر شده در بالا می باشد . علاوه بر آن بتائین احتمال دارد از طرز فعالیت اسمولتیکی هم نقش محافظتی خود را ایفا می نماید . یک عدد از جنبه های جالب خاصیت اسمولیتیکی بتائین نقش آن در حفاظت از اسپرمهای یخ‌زده اسب و کاهش استرس ماهیهائی نظیر سالمون که در آب شیرین رویش یافته و آن گاه در آب دریا رها می گردند می باشد . بتائین از روده کوچک به درون آنتروسیتها جذب میشود سپس از آنتروسیتها به باطن گردش خون پروتال انتقال یافته و به کبد که اولی منزلت و مهم‌ترین رده متابولیسم آن میباشد حمل میشود . بتائین بطور وسیعی در غذاهای اشکال حیوانات از پاراگراف طیور، خوک، گوساله و ماهی استعمال میشود . و به کارگیری بلند زمان از آن هم هیچگونه اثر سوئی ندارد و هیچگونه باقی ماندهای هم در تولید ها دیده نمی شود و آن گاه از دفع شدن هم حداکثر طی دو هفته بوسیله میکروارگانیسمها تجزیه میشود .
بتائین
در محیطهای آبی بتائین در تن بخش اعظمی از بیمهرگان دریائی و جانورانی که صید ماهیها میشوند به وفور یافت می شود به طوریکه این مبداء به عنوان یکی از منابع اساسی تامین بتائین موضوع نیاز ماهیها میباشد . بتائین به دلیل دارا بودن حصوصیات ویژه، در طعام سالمونها به اندازه ۱۵-۲ گرم در هرکیلوگرم طعام آبزیان مسئله استعمال قرار گرفته و سبب ساز ارتقا خوشخوراکی، بهبود اندازه رشد و ضریب تبدیل غذایی می گردد . در صورتیکه اندازه مصرف خوراک را یک تا ۸ درصد وزن بدن در روز درنظرگرفته و میزان بتائین جانور در طعام نیز ۲ تا ۱۵ گرم در هر کیلوگرم طعام باشد، در اینصورت بتائین دریافت شده به وسیله ماهی از طریق غذا از ۲۰ تا ۱۲۰۰ میلی گرم در هر کیلوگرم در روز متغیر بوده، که این اندازه چه بسا در آزمایشات طولانی مدت(حدود یکسال) هیچگونه اثر سوئی در ادامه نداشته است . غلظت بتائین در ماهیچه ها سالمون جوان تغذیه گردیده با جیره در اختیار گرفتن و جیره دربردارنده بتائین به میزان ۱۵ گرم در کیلوگرم طعام به زمان یک تا دو ماه، بترتیب ۲۸/۰– ۱۲/۰ و۹/۰- ۷/۰ گرم در کیلوگرم بوده هست .
برای مقایسه بایستی یاداوری نمائیم که در طاقت فرسا پوستان مورد مصرف انسان، غلظت بتائین میزان گیری گردیده در عضله ها نو بین ۱ تا ۹ گرم در کیلوگرم و در حلزونها در میان ۶ تا ۱۴ گرم در کیلوگرم میباشد .همچنین بتائین برای سالها به عنوان مادهای جهت تحریک ماهیها به طعام خوردن به کارگیری می شد . این خواص منحصربه‌فرد به شخص بتائین ناشی از ساختمان دو قطبی و کار شیمیائی گروههای متیل آن می باشد که می‌تواند در واکنشهای آنزیمی فعال باشد .بتائین از نظر شیمیائی پایدار و غیر سمی میباشد و به وسیله تمامی موجودات زنده در مقادیر گوناگون ایجاد می شود . با این وجود تعداد مقداری از موجودات زنده بتائین را در غلظت بالا ذخیره می نمایند .
از بهترین ذخیرهکنندگان بتائین می توانیم به گیاهان خانواده Chenopodiaceae (چغندر قند) و بعضا از میکروبها و بیمهرگان آبزی اشاره کرد . این موجودات برای نگهداری خودشان از استرسهای اسموتیکی در شرایط خشک و یا دارنده نمک بالا،بتائین را در بافتهای خویش جمعآوری میکنند . با اعتنا به این که عمده آبزیان بیمهره ، مرجع غذایی اساسی برای ماهیها میباشند ، پس تعجبآور نخواهد بود که به عامل رایحه و طعم مطبوع بتائین ماهیها به طرف آن جذب شوند و این خاصیت جذب کنندگی بتائین، آن را یک افزودنی ایدهآل برای طولانی تر کردن به خوراک آبزیان بمنظور ارتقاء خوش خوراکی قرار دادهاست .بطور کلی بتائین در آبزیان موجب بهبود سرعت رشد و ضریب تبدیل غذائی، کاهش درصد چربی و ارتقاء پروتئین جنازه ،کاهش استرس ناشی از تغییرات محیط رشد و تحریک آبزیان به تغذیه می شود .