آفلاتوکسیکوزیس

آفلاتوکسیکوزیس 

و آفلاتوکسین‌ها در آبزیان آفلاتوکسیکوزیس بیماری است که بخش اعظم گونه های ماهیان را پایین تاثیر قرار می دهد ونتایج هنگامی حاصل می شود که غذای کثیف به آفلاتوکسینها توسط ماهی خورده شود . آفلاتوکسینها مواد شیمیایی میباشند که توسط گونه های قارچها ( آسپرژیلوس فلاووس و آسپرژیلوس پارازیتیکوس ) ساخت می شوند که بطور کلی بعنوان کپک شناخته می شوند .آفلاتوکسینها بطور کلی دانه های روغنی بمانند تخم پنبه،بادام زمینی،ذرت ،گندم ،تخم آفتاب گردان ،غذای ماهی و بطور کلی تمام غذاها می توانند به آفلاتوکسینها کثیف شوند .چهار آفلاتوکسین حساس دربرگیرنده آفلاتوکسینهای B1 ، B2 ، G1، G2می باشند که بطور بی واسطه دانه های روغنی و غذای ماهی را آلوده می نمایند .عواملی که سبب ساز ارتقا آفلاتوکسین در غذاها می گردند مشتمل بر سکو حرارت محیطی بالای 27 جایگاه سانتی گراد ،رطوبت محیطی فراتر از 62درصد ورطوبت غذای بالای 14 درصد می‌باشند . اندازه آلودگی با وضعیت جغرافیایی،روشهای انبار کردن و فعالیت آوری مواد غذایی تغییر‌و تحول خواهد کرد . انبار کردن غیر مناسب مواد غذایی یک عدد از متداولترین دلیل مستعد کننده برای رویش آفلاتوکسین وتولید کپک می باشدوآن ادله می تواند بوسیله پرورش دهنده ماهی کنترل شود . 

مضمون‌ 

آفلاتوکسین در غذای ماهی آفلاتوکسین B1 یکی از قویترین آفلاتوکسین دلیل ایجاد کننده سرطان بطور طبیعی در حیوان‌ها می باشد .اولی شیوع آفلاتوکسیکوزیس ماهی در هچری ماهی قزل آلا در سال 1960 اتفاق به زمین خورد .در قزل آلای رنگین کمان پرورشی که باپلتهای فراهم گردیده با ترکیب تخم پنبه آلوده به آفلاتوکسینها تغذیه شده بودند تومور های کبدی توسعه و گسترش یافت . اگر چه تخم پنبه کثیف بمدت طولانی بعنوان اجزای حساس در ترکیب طعام استفاده نشده بود با وجود این بیش از 85 درصد ماهیها در این هچری تلف شدند .انبارکردن نا صحیح همه مواد غذایی و تغذیه با خوراک های آلوده منجر آلودگی به آفلاتوکسینها می شود .آفلاتوکسیکوزیس درحال حاضر در صنعت قزل آلای رنگین کمان بخاطر قوانین دشوار سازمان دارو و طعام (F .D .A) بعلت غربالگری آفلاتو کسین در دانه های روغنی،ذرت وسایر اجزای خوراکی محدود شده می باشد . 

خوراک آبزیان

به هر حال این سم ماهیان پرورشی گرمابی مانند تیلاپیا،گربه ماهی را بدلیل ارتقا فرمولاسیون جیره غذایی با اجزای گیاهی به اندازه بخش اعظم و اجزای حیوانی به اندازه کمتر،بیشتر پایین تاثیر قرار می دهد . برهان ارتقا پتانسیل بسط آفلاتوکسیکوزیس در این اشکال ( ماهیان گرمابی) پر سرعت مسئله اعتنا قرار گرفت که اجزای گیاهی پتانسیل بالا تری نسبت به اجزای حیوانی برای آلودگی با آفلاتوکسینها را دارا هستند .در حالت گرمسیری و نیمه گرمسیری پتانسیل توسعه آفلاتوکسیکوزیس بعلت انبار کردن مواد غذایی زیر حالت رطوبت ذیل وحرارت بالا ارتقا می یابد . غذای قرار گرفته در معرض سم آفلاتوکسین علاوه بر ضربه اقتصادی باعث تلفات شدید درحیوانات می شود . وسعت بیماری که به وسیله آفلاتوکسینها ساخت می شود به سن و نوع ماهی بستگی داراست .طفل ماهیها به آفلاتوکسین بیشتر از بالغین حساس می‌باشند و بعضا از اشکال ماهیها نسبت به سم آفلاتوکسین بخش اعظم حساسند .مطالعات انجام گردیده روی ماهی تیلاپیای نیل نشان اعطا کرد که زمانی ماهیها با جیره غذایی حاوی 8/1 میلی گرم آفلاتوکسین B1 در هر کیلوگرم طعام بمدت 75 روز تغذیه شده بودند کاهش سرعت رویش بعلاوه ناهنجاریهای بافتی یا این که آسیب هایی در کبد را که علامت شروع و توسعه و گسترش سرطان بود نشان دادند .درمطالعه دیگرغلظتهای مختلف آفلاتوکسین B1 را بر روی تیلاپیای نیل 7/2 گرمی انجام دادند .ماهی هایی که با جیره غذایی محتوی 5/2، 10 یا 100 میلی گرم آفلاتوکسین B1 در هر کیلوگرم غذا بمدت 8 هفته تغذیه شده بودند کاهش وزن و کاهش شمار سلولهای خونی را نشان دادند .ماهیان تغذیه گردیده به مقدار 10 میلی گرم آفلاتوکسین B1 در هر کیلو گرم طعام ناهنجاری کبدی را نشان دادند . وماهیانی که با100 میلی گرم آفلاتوکسین B1 در هر کیلوگرم خوراک تغذیه شده بودند کاهش وزن هم پا باآسیب کبدی و60 درصد ماهیها نیز در نقطه پایان آزمایش تلف شدند .بقیه مطالعات نشان دادند که تراز تحمل آفلاتوکسین برای تیلاپیا با راه رشد ماهی فرق می‌کند . در آب سبز وجاری حضور مقدار 25 تا 39 ppb آفلاتوکسین در آب باعث کاهش رشد فارغ از تلفات ماهی می شود .در رشد قفس غلظت آفلاتوکسین بالای 5 ppb در آب سبب ساز افزایش سرعت مرگ ومیر می گردد .قزل آلای رنگین کمان در مقایسه با گربه ماهی به سم آفلاتوکسین B1 بخش اعظم با اهمیت می باشد .قزل آلای رنگین کمان تغذیه شده با جیره دربردارنده 0004/0 میلی گرم آفلاتوکسین B1 در هر کیلوگرم غذا (4/0ppb) بمدت 15 ماه احتمالآ بمیزان 14 درصد تومور ها بسط می یابند .در قزل آلای رنگین کمان تغذیه گردیده با جیره دربردارنده 02/0 آفلاتوکسین B1 در هر کیلوگرم خوراک (20 ppb ) بمدت 8 ماه اندازه شیوع تومور های کبدی 58 درصد وبا ادامه تغذیه بمدت 12 ماه اندازه شیوع تومور ها به83 درصد رسید . گربه ماهی تغذیه شده با جیره حاوی 10 میلی گرم آفلاتوکسین B1 در هر کیلوگرم خوراک (10000 ppb ) بمدت 10 هفته کاهش سرعت پرورش وزخمهای داخلی خفیف را نشان دادند .