بیماری‌های انگلی ماهیان مشتمل بر قارچی و انگل‌های کرمی ماهیان میباشد .
بیماری‌های
قارچی ماهیان : ساپرولگنیازیس : بیماری قارچی ماهیان و تخم‌های آن‌ها میباشد . بیشتر گونه‌های این خانواده روی اعضاء مرده جانوری پرورش و نمو می‌نمایند . دست اندرکاران زیادی زمینه‌ساز علت نخستین و ثانویه و استمرار ساپرولگنیازیس ماهیان می باشند که عبارتند از بدی تغذیه ، حضور مواد سمی در آب ، صدمه به پوست ، بالهها و آبشش‌ها بر اثر انگل‌های فرنگی ، زخم‌های فیزیکی ، استرس‌های فیزیکی مثل کاهش مرتبه حرارت افزایش یا این که کاهش PH و بالا رفتن شوری آب ، سرعت رشددر رتبه حرارت 15 ـ 5 جایگاه کند هست ولی در حرارت 26 ـ 18 بسیار تند می باشد . علامتها ابتلا دربرگیرنده حضور عده پنبه‌مانند سفید تا خاکستری ، قهوه‌ای رنگ بر روی پوست ، بالهها ، آبشش‌ها یا دیده ماهی یا این که روی تخم‌های آن ها می باشد .
انگل‌های
تک یاخته‌ای : کاستیازیس : این تک یاخته به طور معمولی در روی پوست و آبشش ماهیان دریایی و آب شیرین به تعداد اندک و فارغ از عارضه‌ای وجود دارااست . گوشه ای از غذا این انگل شامل سلولهای پوششی کنده گردیده وپس مانده‌های سلولی میزبان است . در اثر حالت مناسب این انگل گسترش یافته و تلفات ماهیان ارتقا می‌یابد . این انگل به کرات در ماهیان آکواریومی مشاهده و سبب تلفات شده میباشد . این بیماری در حرارت بالای 25 درجه سانتیگراد چشم نمیشود .
کودک ماهیان و ماهیان برنا در فصل زمستان گذرانی انگل به این انگل حساسترند علامتها شامل افزایش موکوسی نصیب های الوده تن عدم تغذیه ، آسیب دیدن پوست و آبشش‌ها ، حرکات کند ماهی آلوده و کثیف ، معلق بودن ماهی در آب بیماری لکه سپید یا ایک ICH یکی از شایع ترین بیماری‌های ماهی در در میان ماهیان آکواریومی پرورشی و چه بسا وحشی است . ماهیان به طور جور جمعی به محل ورود آب استخرها نزدیک میشوند . ماهیان در باطن استخر سریعا تغییر‌و تحول محل می‌دهند . ماهیان شدیدا ناراحت بوده و تنه خود را به کف استخر و کناره‌ها می‌مالند .
لکه‌های سفید روی مرحله تن ظواهر می گردد که به صورت سر سنجاقی است تریکودینیازیس : یکی از بیماری‌های شایع مزارع رویش است ، این بیماری در سنین گوناگون بروزکرده و بخصوص در در میان نوپا ماهیان بخش اعظم مشاهده میشود . بدن ماهی به رنگ مات درآمده و از ترشحات لعاب‌مانند سپید رنگ پوشیده می شود . اضطراب در ماهیها ، مالیدن تن به کناره‌های استخر، جراحت پایین شکم و بالهها ، لخته‌های خون در در بین رشته‌های آبششی ، لاغری ماهیان .از
علایم درمانگاهی بیماری است انگل‌های
خارجی ماهیان : ژیروداکتیلوس : این کرم به عنوان انگل پوست و باله های اغلب ماهیان پرورشی به خصوص کپور ماهیان محسوب میشود و در بعضی از ماهیان در روی آبشش‌ها هم دیده میشود . ویکی از دست اندرکاران کلیدی تلفات بچه ماهیان و نیز ابتلابه بیماری‌های قارچی محسوب میشود . انگل توسط قلابهای فرو رونده بر روی پوست یا آبشش‌ها ثابت شده و از سلولهای پوششی تغذیه می‌کند و چسبندگی آنان به تن ماهی از سایر انگل عمده است و چه بسا پس از مرگ بدن صاحبخانه را رها نمی‌سازد .
داکتیلوژیروس : کرم قلابدار خونخوار آبشش ماهیان میباشد و اکثر در کپور ماهیان دیده میگردد . کرمهای قلابدار آبشش ماهیان از سلولهای پوششی و آنگاه از خون ماهیان به شدت تغذیه می‌نمایند . وسبب خون ریزی شدید ، لخته و خلط و تغییر‌و تحول رنگ آبشش‌ها میشود و مرگ‌ومیر متعددی به هم پا دارااست .
کرم دیده یا دیپلوستومیازیس : این متا سرکرها انگل عدسی دیده ماهیان می‌باشند . که منجر کدورت کره دیده و کوری میگردد . تعدادمتا سرکر ها در یک دیده ممکن است تا500 عدد برسد . ماهیان روشن دل اکثر زمان ها یا این که فراوان واضح یا این که مضاعف کدر می‌باشند . اندک وزنی و لاغری از علائم دیگر بیماری می باشد .
دیفیلو بوتریوزیس : بیماری انگلی میباشد از کرمهای نواری شکل که در ماهیچه ها ماهی به رخ پلرو سرکویید چشم می شود . انگل بالغ در انسان و یا بقیه حیوان ها که از گوشت ماهی تغذیه می نمایند یافت گردیده و این کرم در روده انسان و حیوان به طول 20 ـ 2 متر هست . تخم‌های کرم همپا مدفوع آدم یا بقیه حیوان‌ها دفع شده و سپس به تن میزبان واسط که یک نرم‌تن است وارد شده و ماهی با بلع نرم‌تن الوده در گیر به انگل گردیده و عضلاًت ماهی دچار به انگل خواهد شد .اگر گوشت ماهی به شرایط نیم‌پخته یا این که خام مصرف شود سبب ساز آلودگی بشر و یا سگ خواهد شد .