آرتمیا اورمیانا یکی از هفت دسته آرتمیای شناخته‌شده در جهان می باشد و در حالت طبیعی ۵۲ درصد پروتئین و ۴ درصد چربی دارد که می‌توان میزان چربی آن را در رویش مصنوعی و غذادهی دستی به میزان ۱۴ درصد افزایش داد .
به گزارش خبر نگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران؛ آرتمیا یا این که میگوی آب شور جانور دقیق و کوچکی میباشد از منزلت مشقت بار پوستان که به معاش در آبهای شور و دوچندان شور عادت کرده و بدلیل عدم وجود جانوران شکار‌چی و رقبای غذایی در چنین محیطهای با وضعیت دشوار آنها سازش پیدا کرده می باشد و بصورت جمعیتهای مضاعف انبوه پرورش و تکثیر نموده هست .
توزیع جغرافیایی بزرگ ، تنوع اکولوژیکی زیستگاههای جدا از هم و انعطاف پذیری ژنتیکی دسته های آرتمیا، سبب ساز به وجود آمدن سویه ها یا این که نژادهای متفاوت جغرافیایی شده میباشد . این گروه های متنوع آرتمیا در دو مجموعه زیر عنوان آرتمیای دو جنسی و آرتمیای بکرزا شناخته شده اند .
از مجموعه های آرتمیاهای دوجنسی هشت دسته حساس در دنیا شناخته گردیده اند که آرتمیای دریاچه ارومیه یکی از آنان می باشد و ذیل عنوان آرتمیا اورمیانا پر اسم و رسم می باشد .
وسیع ترین زیستگاه آرتمیا در کشور ایران و عالم دریاچه ارومیه می باشد و آرتمیای موجود در آن با دقت به خصوصیت های خاص، بعنوان یک نوع مجزا نامگذاری شده است . علاوه بر دریاچه ارومیه وجود آرتمیا در دریاچه های دیگرنیز گزارش شده میباشد .
مهمترین کاربرد آرتمیا مربوط به صنعت آبزی پروری می باشد . امروزه آرتمیا به تیتر بهترین ماده غذایی برای رویش میگو، ماهیهای دریایی، آب شیرین و زینتی شناخته شده است . احتمال دارد مهمترین علل در این مورد، بها غذایی آن باشد . علاوه بر بها غذایی بالا عارضه ها دیگری هم در گسترش روزافزون به کارگیری از آرتمیا در آبزی پروری وجود دارد .