وضعیت
صید و ذخایر ماهی آزاد
مقدار صید ماهی آزاد در طی سال های ۱۹۳۶ تا۱۹۳۹ بین ۴۱۰ تا ۶۲۰تن هر ساله می رسید امروزه اندازه صید ثبت گردیده به تعدادی عدد( دو جین ) نمی برسد . ابزار و ادوات و مناطق صید : بخش اعظم صید در بازه مهاجرت مولدین( فصل تخم ریزی ) در رودخانه ها و با تور های انتظاری دامگستر انجام می گیرد .
خط مش
ها و خط مش حل های حفاظت از ذخایر ماهی آزاد
ارتقاء اندازه رهاسازی از ایجاد مرکز ها هچری ( تکثیر تصنعی )که از شیوه های اصلی برای حفاظت دسته های است که فاقد شرایط ساخت مثل ارگانیک می باشند .
در دست گرفتن ورود آلودگی به دریا و همینطور کنترل صید بی راه و روش و غیر مجاز
چرخه
ی عملیات پرورشی(cycle of farming operation)
خط مش جدیدی در ایجاد اسمولت ابتکار گردیده که مشتمل بر سازگاری اسمولتها به آب شعف درخارج از فصل ارگانیک می باشد . این عمل به وسلیه فرایندی موسوم به jet-laggingویا تغیراتی درطول مقطع روشنائی روز ماههیان انجام می یابد به طوری که این نوباوه ماهیان سازگاری به آب شعف را قبل و یا این که گاه کمی بعد از مقطع طبیعی خویش به دست می آورند”نوامبر درنیمکره جنوبی”چنین اسمولتهایی به اسم so یا اسمولتهای s1/2 خوانده میگردند .
راه و روش
های پرورش آزاد ماهیان در آب شیرین(freshwater farming system)
امروزه تمایل زیادی جهت ساخت متراکم خیس ماهی با به کار گیری از کانالهای دراز به وجود امده است .این کانالها درآمریکا طراحی شده و معمولاًشامل ردیف هایی از کانالهای باریک موازی یکدیگر میباشد .آب اغلب از روی تخته شاندورها از یک شبکه به کانال بعدی پائین میریزد و هوادهی میگردد . معمولآ کانالهای دراز با استعمال موادی مثل بتن ساخته می شوند که نسبت به فرسایش مقاوم میباشد ودر مقایسه با استخرهای خاکی جریان آب بیشتری را می توان در آن برقرار نمود به همان نسبت ردوبدل بخش اعظم آب و تراکم زیادتر ماهی امکانپذیر میگردد .
سیستم
های رویش در آب دریا(Marine Farming Systems)
در مقایسه با آب شیرین محیط دریایی برای رویش آزاد ماهیان دارای مزیت هایی میباشد . به تیتر مثال آبهای دریایی از لحاظ آلودگی مبتلا مشکلات مضاعف کمتری نسبت به آبهای شیرین می باشند و از لحاظ مقدار آب مسئله نیاز هیچ دسته محدودیتی ندارند . همچنین سهولت دسترسی به آب دریا مزیت بخش اعظم پرورش در این آبها به اکانت می آید .همینطور متغیرهای فیزیکی و شیمیایی در آب دریا تغیرات زیاد پاره ای را تحمل نموده وبه واسطه گنجایش بافری خویش که ناشی ازوجود املاح نمک محلول است تقریباً حالت ثبت شده ای را دارا می باشد .
سیستم
های پرورش در آب دریا(Marine Farming Systems)
با این هم اکنون آب دریا واجد اکسیژن محلول کمتری درمقایسه با آب شیرین اشباع از اکسیژن میباشد البته این ضعف بافراوانی و امکان دسترسی آب شعف که تغیرات دما دران ناچیز هست و همینطور مزیتهای دیگر جبران می گردد . معمولترین سیستم رویش ماهی استعمال از قفسهای توری شناور میباشد که به بستر دریا مهار شده است .
معایب
:
مزارع دریائی نوین که در سطحی گسترده استقرار یافته اند مجبور به استفاده فزاینده از کرجیهای والا و بقیه تجهیزات مثل محلهائی برای عبورومرور پرسنل ً، سیستمهای خوراک خوری مداد ونیز مخازن حفظ غذا ومحل سکونت کارمندان می باشند .چنین مزارعی به وسیله قایقهای ویژه خدمت دهی میشوند . خطر اکثر برای این قفسها آسیبهای ناشی از طوفان میباشد که ممکن هست باعث پاره شدن توری وفرار ماهیان داخل به دریاگردد .