گروههای
مهم فیتوپلانکتونها دیاتومه‌ها
(شاخه باسیلاریوفیتا) جلبکهای
قهوه‌ای- سبز (شاخه کریزوفیتا) جلبکهای
سبز (کلروفیتا) جلبکهای
آبی- سبز (سیانوفیتا) دینوفلاژلاتها
(پیروفیکوفیتا) کریپتومونارس
(کریپتوفیتا) میکروفلاژلاتها
(اگلنوفیتا ، سینوفیتا) شاخصهای
توسعه و گسترش فیتوپلانکتونها از شاخصهای توسعه و گسترش فیتوپلانکتونها در یک ناحیه می‌توان افزایش مستعد کلروفیل آن ناحیه ، سرعت ایجاد بیومس اولیه و بقای گونه‌های مختص را اسم موفقیت .
تصویر
زئوپلانکتونها
زئوپلانکتونها ، جانوران پلانکتونی میباشند که از حیث میزان از روتیفرهای میکروسکوپیک گرفته تا ماهیان ماکروسکوپیک میباشند . گسترش اینها در مناطق مساعد ، توسط مقدار شوری محیط ، دما و غذای قابل دسترسی در دست گرفتن می‌گردد . کوچکترین زئوپلانکتونها ، به عنوان استمرار دهنده چزخه غذایی در آب مشخص و معلوم میشوند، و اکثر وقت ها به تیتر صیادی از مواد غذایی یک محیط قرار گرفته می گردند .
زئوپلانکتونهای بزرگتر ، برای گونه‌های ماهیها و هم فرآیند لاروی همه ماهیها ، غذای مهمی محسوب میشوند . آن‌ها همچنین از طریق تولید کنندگان اول زنجیره غذایی (فیتوپلانکتونها) ، با ارگانیسمهای سطوح بالاتر آب ، در رابطه می باشند . جمعیت زئوپلانکتونها از مصرف کنندگان اولیه‌ای که فیتوپلانکتونها را میخورند و هم ، مصرف کنندگان ثانویه که از زئوپلانکتونها تغذیه می‌نمایند تشکیل شده می باشد .
تقسیم
بندی زئوپلانکتونها از نظر اندازه میکروزئوپلانکتون: شامل روتیفرها و پروتوزئرها که معمولا اندازه‌ای کمتر از 200 میکرون را دارا هستند .
مزوزئوپلانکتون: دربرگیرنده لارو دوزیستان و میگوها و ماهیها و زئوپلانکتونهای ژلاتینی مثل ماهیهای ژله‌ای که بزرگتر از 2 میلیمتر میباشند .
تصویر
شاخصهای
گسترش زئوپلانکتونها زئوپلانکتونها ، نظیر فیتوپلانکتونها ، شاخصهای عالی از حالت محیطی میباشند چرا که حساس به حالت کیفی آب‌اند . آن‌ها به مقدار اکسیژن حل شده در آب برخورد می دهند و نیز اندازه زیاد مواد غذایی و یا این که آلودگیهای سمی و غذای ناچیز و چه بسا صید بسیار ، بر گستردگی اینها تاثیر می‌گذارد . با گسترش زئوپلانکتونها در یک حیطه ، می‌توان ارتقا بیومس ساخت شده آن ها و گستردگی و تنوع گونه‌های آبزی را توقع داشت .