پیریدوکسین یا این که ویتامین B6: پیریدوکسین کوآنزیم بیش از صد آنزیم هست . برای بیوسنتز نوروترنسمیترهای سروتونین، اپی نفرین، نوراپی نفرین و گابا زمینه نیاز می باشد .
همینطور برای تبدیل تریپتوفان به نیاسین، گلیکوژن به گلوکز، ایجاد اسفنگولیپید های غشاء میلینی سلول‌های عصبی و تهیه گیرنده‌های هورمون‌های استروئیدی واجب هست .
نبود این ویتامین با بیماری‌های سلیاک، کرون، کولیت، آرتریت و آلزایمر ارتباط دارااست .
در هر 100 گرم ماهی تیلاپیا 0 .16 میلی‌گرم پیریدوکسین وجود دارااست .
اسیدفولیک (فولات) یا ویتامین B9: نبود فولات باعث به مشکل در بیوسنتز DNA، RNA و در نتیجه کاهش تقسیم سلولی میگردد . همچنین تظاهر خونی این کمبود به چهره آنمی مگالوبلاستیک و افزایش هموسیستئین (دخیل در بیماری‌های قلبی و عروقی) و نقص لوله عصبی در نوزادان مشاهده میگردد .
در هر 100 گرم ماهی تیلاپیا 24 میکروگرم فولات وجود دارد .
کوبالامین یا ویتامین B12: نبود کوبالامین باعث بروز اختلالات عصبی از پاراگراف بی‌حسی، گزگز، سوزش پاها، اختلالات فکری، افسردگی و آنمی پرنشیوز میگردد .
میزان B12 در ماهی تیلاپیا از ماهی سپید و مرغ اکثر است .
در هر 100 گرم ماهی تیلاپیا 1 .5 میکروگرم کوبالامین وجود داراست .
آهن (Fe): نبود آهن موجب اندک خونی هیپوکرومیک میکروسیتیک میشود . کودک ها دارای نبود آهن در معرض خطر بیشتری برای مسمومیت با سرب قرار دارند .
کاهش سطح های آهن در نوزادان و خردسالان موجب آسیب رشدی و ذهنی آنها میشود . دختران نوجوان، زنان حامله و سالمندان گروه‌هایی میباشند که بیشترین خطر ابتلا به اندک خونی فقر آهن را دارا هستند .
در هر 100 گرم ماهی تیلاپیا 0 .56 میلی‌گرم آهن وجود داراست .
روی یا این که زینک (Zn): دارنده نقش‌های ساختاری و تنظیمی میباشد . روی همچنین در ثبت ساختمان پروتئین و اسید نوکلئیک و هم کارایی ایمنی و بیان اطلاعات ژنتیکی دخیل میباشد . نبود روی موجب کوتاهی قد در خردسالان می گردد .
در هر 100 گرم ماهی تیلاپیا 0 .3 میلی‌گرم روی وجود دارااست .
پتاسیم: فقدان پتاسیم منجر به خستگی، ضعف عضلات، یبوست و آریتمی قلبی میشود . پتاسیم به ارتقاء جریان اکسیژن رسانی به مغز امداد میکند و برای تعادل مایعات در بدن دوچندان مفید میباشد .
در هر 100 گرم ماهی تیلاپیا 302 میلی‌گرم پتاسیم وجود داراست .
تیلاپیا
حاوی سلنیوم هست که نقش مهمی در تنظیم غده‌ی تیروئید و بهبود کارایی هورمون‌های تیروئیدی دارااست و از بیماری‌های مربوط به سوء سعی تیروئید مثل بیشتر وزن و لاغری خودداری میکند
فسفر: فقدان فسفر در سالمندان شایع‌تر است، نبود فسفر منجر به کاهش سنتز آدنوزین تری فسفات و سایر مولکول‌های آلی فسفات میگردد . فسفر برای استحکام استخوان، ناخن و پرورش بدن اضطراری هست .
در هر 100 گرم ماهی تیلاپیا 170 میلی‌گرم فسفر وجود دارااست .
کلسیم (Ca): کلسیم برای انتقال عصبی و تهیه کارایی ماهیچه قلب موضوع نیاز است .
کلسیم کوفاکتور آنزیم‌های بیرون سلولی از پاراگراف پروتئازها و فاکتورهای انعقادی است . اخذ ناکافی کلسیم باعث پیدایش استئومالاسی (نرمی استخوان) و استئوپورز (پوکی استخوان) میگردد .
در هر 100 گرم ماهی تیلاپیا 10 میلی‌گرم کلسیم وجود دارد .
ویتامین D: این ویتامین در بهبود همت سیستم ایمنی و دوری از سرطان نقش مهمی دارد .
فقدان آن موجب ابتلا به بیماری‌های فراوانی از جمله مالتیپل اسکلروزیس، استئوآرتریت، هاشیماتو، پرفشاری خون، التهاب لثه و دندان میشود . ماهی تیلاپیا نسبت به سایر ماهی‌ها ویتامین D بیشتری دارد .
در هر 100 گرم ماهی تیلاپیا 124 واحد کلسی تریول (ویتامین D) وجود دارد .
ویتامین K: این ویتامین نقش مهمی در سیستم انعقاد خون و در استخوان سازی و تنظیم یکسری سیستم آنزیمی داراست .
در هر 100 گرم ماهی تیلاپیا 1 .4 میکروگرم فیلوکینون وجود دارااست .
استان مرکزی سکو نخستین صادرات و تنوع تولید ماهیان زینتی را به خویش اختصاص داده و 90 درصد صادرات این ماهیان در مملکت از این خطه انجام می شود .
این استان از ذخیره گاه های کشوری فرمان روا میگو دراز آب شیرین سرزمین در سد نقوسان تفرش، کلاله شهرستان اراک و سد 15 خرداد دلیجان به شمار می رود .
وجود هفت راءس فعال فرآوری و بسته بندی ماهی به گنجایش سه هزار و 500 بدن در سال، قطب تولید طفل ماهی قزل آلای مرزوبوم با گنجایش ایجاد 62 میلیون قطعه در سال، کسب قرار داشتن در زمره 17استان رویش دهنده ماهیان خاویاری، کسب جایگاه یازدهم استان غیر ساحلی، هفدهم پرورش دهنده ماهی در قفس، هشتم تولید و استحصال خاویار، سوم ساخت کودک ماهی قزل آلا در سیستم حد واسط و ششم در سیستم های انتشار حد واسط از مزیت های این استان است .
استان مرکزی ششمی تولیدکننده ماهیان زینتی، جایگاه سوم ایجاد ماهیان پرورشی در استخرهای ذخیره 2 منظوره کشاورزی است و در زمره چهار استان پرورش دهنده ریز جلبک ها، دارای واحد تولید تجهیزات آبزی پروری و فرآوری و از ذخیره گاه های آرتمیا در کشور(تالاب میقان) با ظرفیت برداشت 2 بدن در سال میباشد .
این استان رتبه 13 را در زمینه سرانه مصرف آبزیان و چهارم در رشد ماهیان خاویاری را دارااست و می طلبد که زنجیره ایجاد و فرآوری محصولات آبزی در این استان تکمیل و توسعه یابد .
به گفته فعالان حوزه آبزی پروری استان مرکزی فقدان آب، ارتقا بها خوراک و امکانات موضوع نیاز صنعت آبزی پروری، واضح نبودن قیمت تخم ماهی، وجود واسطه و کمبود پایانه صادراتی از مهم‌ترین مشکلات تولیدکنندگان این حوزه است .
«محمد شاهرخی» از تولیدکنندگان تولیدها شیلاتی استان مرکزی گفت: آبزی پروران این استان از پیچیدگی فرآیند اداری به تیتر مطرح ترین ایراد مشقت می مارک .
وی افزود: تولیدکنندگان این حوزه در پیگیری امور اداری با بازدارنده تراشی های متعدد مواجه اندکه روند کار را نماید و خسته کننده می نماید .
این تولیدکننده صنعت آبزی پروری استان مرکزی گفت: قانون ها بالا دستی مستمند باز نگری است چرا که به جور ای بنا کردن گردیده که با تولید منطبق بی نقص ندارد و این حساس به مدل ای است که در پیگیری یک فرمان کوچک دست اندازهای بزرگ برای تولیدکننده ساخت می نماید .
«محمد پاکپور» یکی دیگر از تولیدکنندگان صنعت آبزی پروری استان مرکزی نیز در این خصوص گفت: هر ساله سه میلیون قطعه نوپا ماهی و 31 بدن ماهی پرواری قزل آلا در این واحد تولید و به بازار عرضه می شود .
او ادامه داد: گوشه ای از ایجاد این واحد تولیدی در درون استان مرکزی مصرف می شود و بقیه به استان های خراسان، آذربایجان غربی، چهارمحال بختیاری و استان های شمالی کشور ارسال می شود .
این تولیدکننده آبزی پروری استان مرکزی گفت: نابسامانی بازار، نوسانات قیمت دلار، وجود واسطه ها و واضح نبودن قیمت تخم ماهی از جمله مشکل ها واحدهای آبزی پروری استان می باشد .
پاکپور افزود: قلیل آبی از دیگر مشکلات فعالان آبزی پروری استان است و خشکسالی های اخیر مشکلاتی برای شاغل ها حوزه آبزی پروری استان ساخت کرده که تهیدست رسیدگی هست .
پس در آتی چه‌گونه می بضاعت شکم های گرسنه میلیاردها نفر جمعیت رو به ازدیاد زمین را سیر کرد ؟ بدیهی می باشد که بشر می تواند با ترقی تکنولوژی، مقدار تولید در واحد سطح را ارتقاء دهد، البته به هر حال این ارتقاء ها، جوابگوی نیازها نخواهند بود .
در چندین ده سال اخیر آدم به این سود رسیده است که کشتاب ورزی می تواند تا حدی راه حل ساز باشد، چون با این خط مش می توان تولیدی بالاتر از محصول ها فعلی کشاورزی، دامپروری و صید را تامین کرد . همان نوع که قبلا اشاره شد، در کشتاب ورزی می بضاعت و توان از توانها و امکاناتی به کار گیری کرد که برای کشاورزی و دامپروری مناسب نیستند .
مرزو بوم ما با داشتن بیش از 2700 کیلومتر مرز آبی رنگ و منابع زیاد و قابل استفاده آبهای داخلی، که متاسفانه قسمت چشمگیری از آن فارغ از اینکه مورد استفاده برداری قرار گیرد، از مرزها بیرون می شود، می تواند جزو کشورهای اصلی عالم در قضیه کشتاب ورزی باشد .جالب اینکه ساخت آبزیان خوراکی در آبهای داخلی (آکو آکالچر)، و کشتاب ورزی دریایی می توانند در آتی ای نه چندان دور، با صید در دریاهای شمال و جنوب کشور، از لحاظ میزان رقابت کنند .
کشتاب ورزی دریایی اگر چه تا کنون در کشور‌ایران مسئله دقت کافی قرار نگرفته است، آینده زیاد خوبی برای آن پیش بینی می شود . موقعیت زیستی و تجهیزات مطلوب مو جود در سواحل شمالی و جنوبی مملکت و همچنین قابلیت و امکان استعمال از روشهای پرورش ماهی در داخل آبهای ساحلی و حتی آبهای به دور از ساحل به مدل ای است که بایستی بهترین برنامه ریزی ها برای بهره برداری هرچه بیشتر از این تجهیزات چهره گیرد .
رویش آبزیان دریایی علاوه بر این که باعث تامین قسمت چشمگیری از پروتئین حیوانی مورد نیاز می شود، به دلایل زیر دارای اهمیت و ارزش زیاد است: 1 . ذخایر بخش اعظمی از آبزیان دریایی، به ویژه ماهیان کف زی به اندازه زیادی کاهش یافته است و در بعضی موردها هم در درحال حاضر از فی مابین رفتن میباشد . برای خودداری از کاهش این ذخایر گران بها ملی و یا این که انقراض نسل آنها، می بایست از طریق انتشار مصنوعی، ساخت طفل ماهی، و رهاسازی آنها به آبهای طبیعی، مبادرت های اضطراری رخ گیرد .
2 . از نحوه ارتقا ساخت و ایجاد شغل ها جدید،فشار صید کاسته می شود .
3 . در سالیان اخیر هموطنان، شناخت بیشتری با غذاهای دریایی پیدا کرده اند .
با اعتنا به بها و اهمیت غذایی آن، مصرف سرانه ماهی هر سال ارتقا می یابد (مصرف سرانه ماهی عبارت است از توزیع عادلانه صید هر ساله میان جمعیت مرزوبوم و مقدار ماهی میباشد که هر ساله به هر نفر می رسد) 4 . تقاضای فرنگی برای خرید تولیدها دریایی پرورشی زیاد میباشد .
5 . غذاهای دریایی، در مقایسه با گوشت قرمز رنگ و چه بسا آبزیان پرورشی آب شیرین دارای بها غذایی بالایی میباشند .
اهمیت
فرهنگی - اقتصادی کشتاب ورزی آدم اول نیازهای غذایی خود را از نحوه شکار و جمع آوری مواد غذایی اطراف خویش تامین می کرد . بعدها صید ماهی هم با وسایل اولیه ابتدا شد . با عبور کرد زمان راه های خوب تر و توسعه یافته تری برای صید ابتکار شد و بشر توانست حاصل صید خویش را به جور های متعدد فرآوری، و به بخشها گوناگون ارسال کند . با ارتقاء جمعیت، نیازهای غذایی دولت ها متفاوت نیز ارتقا می یافت . به همین ادله بشر علاوه بر ارتقا ایجاد کشاورزی و دامداری، همواره در تکاپوی یافتن منابع نو ماهی و سایر آبزیان در دریاها بود .تا چند دهه قبلی با توجه به این که هنوز راه های خیلی امروزی صید ماهی ابتکار عمل نشده بود، ذخایر دریاها را هیچ دسته خطری تهدید نمی کرد . پاره ای پس از کاربرد رویکرد های پیشرفته صید، کارشناسان و محققان متوجه شدند که در صورتی‌که برنامه ریزی همه جانبه و محدودیت های منطقی در قضیه صید جهانی به کار نیاید، ذخایر دریاها ممکن هست دستخوش تغییرات ناگواری شوند . محاسبه های تمامی جانبه در این مورد آغاز شد و ضوابط جدید دریا، جایگزین قوانین قبل برای صید در آبهای آزاد و آبهای تحت زمینی شد . هرچند نشر و پرورش برخی از گونه های آبزیان در این بازه در پاره ای از کشورها معمول بود، با وجود این تعداد نوع های پرورشی و مناطق ایجاد و مصرف آنان نسبتا محدود بود . با کاهش صید بعضا از گونه های اصلی تجارتی ، از پاراگراف گونه های ماهی آزاد، ماهی قزل آلا، مار ماهی، سیم دریایی و میگو، و عدم عرضه کافی آن به بازار مصرف ، دقت کارشناسان در بسیاری از مناطق جهان به قابلیت نشر و رویش آن ها معطوف شد .همین دستور سبب ساز ترقی کشتاب ورزی در بخش ها مختلف دنیا شد .
بدیهی است با دقت به طبیعت عمل و چگونگی اجرا، ضوابط و قوانین مربوط به کشتاب ورزی در بخش اعظم مورد ها از نقطه نظر اقتصادی و به ویژه در کشورهای در حال توسعه، کشتاب ورزی با توجه به این هدفها انجام می گیرد: 1 .
خودکفایی هرچه بیشتر 2 .
تعادل تجارت ملی و میان المللی 3 .
کسب ارز بیشتر 4 .
تولید فعالیت به ویژه در بخش ها روستایی 5 .
بهبود تغذیه مردم 6 .
ارتقا درآمد